My mind is blown by many bullets at one time

Zaterdagochtend de krant lezend. In mijn geval De Standaard. Het interview van Wannes Cappelle en zijn vrouw was vreemd om te lezen. Ik weet niet waarom, maar ik kon mij er zo in herkennen dat ik het bijna bevreemdend vond. Dan de berichten over Maria Colvin. Zij die als een van de weinigen het nog in haar had om in Syrië te blijven en verslag uit te brengen ondanks alle gruweldaden daar. Lezend wat ze geaan had in haar leven viel mijn mond open. Waarom is er over haar niet meer berichtgeving? Zij redde duizenden mensen in Sri Lanka. Als ik ergens bewondering voor heb is het voor haar lef. Zij verdient het. Niet de dood natuurlijk, de bewondering. Verder stond Eels op met Not Ready yet. Eels luisteren is altijd een beetje opgaan in de muziek. Dit alles gecombineerd met brood, chocolade en een bed. Een vreemde zaterdagvoormiddag.